Η Βάσω Λασκαράκη μίλησε σε διαδικτυακή εκπομπή για τα παιδικά της χρόνια,
τις οικονομικές δυσκολίες, αλλά και το πώς έπεισε τους γονείς της να εγκαταλείψουν την Θεσσαλονίκη και να έρθουν στην Αθήνα.
Αρχικά ανέφερε: «Δεν με έλεγες και την ψυχή της παρέας παιδί. Μετά την εφηβεία άρχισα να είμαι πιο κοινωνική και πιο δραστήρια. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν χαλαρά πολύ, δεν υπήρχε ανεμελιά τρελή. Όταν μεγαλώνεις σε μία πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη δεν είναι ότι ήμουν και εσένα χωριό... Επίσης ο μεγάλος μου καημός είναι ότι δεν είχα χωριό. Όλοι έφευγαν να πάνε σε χωριά και εμείς δεν είχαμε και αυτό μου είχε στοιχίσει. Γυρνούσαμε στο σχολείο μας ρωτούσαν που πήγαμε διακοπές και εγώ δεν είχα να πω κάτι, ούτε υπήρχε οικονομική άνεση να πάμε Χριστούγεννα και Πάσχα κάπου. Ήμασταν στη Θεσσαλονίκη. Νομίζω τώρα απολαμβάνω τη διαφυγή στην Κρήτη»
Και σε άλλο σημείο ανέφερε: «Έχω πολύ καλή σχέση με τους γονείς μου, για αυτό τους έχω φέρει και στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη. Όταν ήρθαν τα δύσκολα χρόνια τους παρακάλεσα να απομακρυνθούν από τη δουλειά που είχαν για να έρθουν να με βοηθήσουν, τους ήθελα κοντά μου. Είχα πει κάνα δύο φορές πιο πριν 'Τι θα γίνει; Πόσα χρόνια θα κάνετε αυτή τη δουλειά; Δεν γίνεται να την κάνετε'. Οι γονείς μου καθάριζαν πολυκατοικίες, το οποίο δεν ήταν μια δουλειά που θα μπορούσαν να την κάνουν για πολλά χρόνια, υπήρχε η ημερομηνία λήξεως λόγω ετών που περνάνε και τα πράγματα δυσκολεύουν. Οπότε έγινε με μια αρκετή πίεση ότι πρέπει να πάρουμε μια απόφαση, πως κάτι πρέπει να γίνει και νομίζω πως καλώς το έπραξα, γιατί μετά ήρθε η καραντίνα και μας δυσκόλεψε όλους. Θα ήμασταν μακριά και θα ήταν πιο δύσκολα»
Και για τις οικονομικές δυσκολίες ανέφερε: «Δεν το καταλάβαινα τότε, δεν υπήρχε να αντιληφθώ κάτι παράξενο. Δεν είναι ότι μου έλειπε κάτι αλλά δεν υπήρχε και η δυνατότητα να γίνουν πολλά πράγματα. Έπρεπε να επιλέξω ή αγγλικά ή αθλητική δραστηριότητα, δεν υπήρχαν πολλές επιλογές, ούτε μπορούσαμε να κάνουμε δύο και τρία πράγματα μαζί. Δεν ζήλεψα ποτέ κάτι, απλώς αυτό με έκανε να έχω να λέω ότι 'εγώ θα τα καταφέρω καλύτερα' και για να μπορώ να προσφέρω στην οικογένεια, στο παιδί μου. Να μπορώ να κάνω κάποια πράγματα και να μην στερούμαι κάτι που θέλω να κάνω τώρα. Μου αρέσει να μπορώ να πω ότι θέλω να πάω ένα ταξίδι και να ξέρω ότι αν βρω χρόνο θα πάω το ταξίδι»
